System QAFP
QAFP
System Gwarantowanej Jakości Żywności – QAFP (Quality Assurance for Food Products) jest obecnie oficjalnym krajowym systemem certyfikacji żywności. Mięso oznakowane logiem QAFP musi spełniać ścisłe standardy kontrolowane na poziomie hodowli, produkcji i dystrybucji. Certyfikat QAFP gwarantuje najwyższe bezpieczeństwo spożycia i pewność, że na stół trafiają produkty odpowiadające naukowo opracowanym normom.
Nauka w służbie wysokiej jakości
System QAFP został opracowany w 2009 roku z inicjatywy Unii Producentów i Pracodawców Przemysłu Mięsnego (UPEMI). Podstawowymi celami stworzenia standardu certyfikacji było wyróżnienie producentów dbających o wyższą jakość oferowanego mięsa, ochrona polskich producentów na każdym etapie produkcji, a także konsolidacja branży i wspólna, efektywna promocja.
Najważniejszym faktem jest jednak to, że do opracowania systemu zaproszono naukowców i specjalistów z poważanych polskich instytucji. Tworzyli go akademicy z Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Instytutu Zootechniki w Krakowie oraz Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Dodatkowo, QAFP zostało zaopiniowane przez innych znanych ekspertów i badaczy polskiego rynku, a także organizacje konsumenckie, które wsparły go swoimi działaniami. Wszystko to przyczyniło się do tego, że Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wydał już 11 grudnia 2009 roku decyzję o uznaniu QAFP krajowym systemem certyfikacji żywności.
Warto dodać, że QAFP jest systemem otwartym – każdy podmiot spełniający warunki może do niego dołączyć. Certyfikacji dokonują ponadto niezależne jednostki certyfikujące. Zaletą QAFP dla producentów jest także przejrzystość. Wszelkie standardy i wymagania są publikowane w formie szczegółowych zeszytów branżowych.
QAFP a polski drób
KRD-IG od początku była żywo zainteresowana przełożeniem standardu QAFP na produkcję drobiu w Polsce. W 2010 roku to właśnie z inicjatywy Izby rozpoczęto pracę nad pierwszym zeszytem branżowym dla branży drobiarskiej. Tak powstał zeszyt „Kulinarne mięso z piersi kurczaka i indyka oraz tuszki i elementy młodej polskiej gęsi”, który 13 stycznia 2011 roku został uznany przez MRiRW za krajowy system certyfikacji żywności.
Od tej pory KRD-IG aktywnie promuje standard QAFP w polskim drobiarstwie. Można tu wymienić niezwykle udaną kampanię „Nowa jakość w drobiarstwie” z 2012-2014 roku, która zaznajomiła Polaków – między innymi dzięki spotom telewizyjnym – z mięsem drobiowym posiadającym certyfikat QAFP i towarzyszące mu specjalne logo „Sprawdzony Drób”.
Obecnie warunki potrzebne do uzyskania certyfikaty QAFP w branży drobiarskiej regulują cztery dokumenty. W hodowli kurczaka i produkcji mięsa tego drobiu wyznacznik stanowi zeszyt branżowy „Tuszki, elementy i mięso z kurczaka, indyka i młodej polskiej gęsi owsianej”. Wymogi dotyczące wędlin drobiowych opisane są w zeszycie branżowym „Wędliny” z 2016 rku, wprowadzonym dzięki wzroście zapotrzebowania na znakomitej jakości wędliny na rynku, producenci konserw i pasztetów stosują się do zaleceń zeszytu „Konserwy” z 2014. Młoda polska gęś owsiana, która obecnie jest zarejestrowanym wspólnym znakiem towarowym i rarytasem między innymi na niemieckich stołach, w 2013 doczekała się z tego powodu specjalnego regulaminu QAFP.
Co zapewnia konsumentom drobiu QAFP?
Produkty certyfikowane znakiem QAFP są wyjątkowe dzięki zapewnieniu jakości i bezpieczeństwa w całym procesie produkcyjnym. Jest to podejście holistyczne, a w przypadku drobiu polega na dopilnowaniu mięsa w każdym etapie jego pozyskiwania – standardom musi podlegać chów drobiu, hodowla, ubój, przetwarzanie, pakowanie, transport, a nawet sposób przechowywania i dystrybucji. Każdej kontroli dokonuje się jako niezależnego audytu. Wymogi zakładają ścisłą kontrolę weterynaryjną, pomyślane są także z dbałością o dobrostan zwierząt i ochronę środowiska.
Zasady zachowania jakości QAFP:
- dwurodowe, indyki białe szerokopierśne, gęsi białe kołudzkie) niezbędne zapewnienie zwierzętom warunków do życia zbliżonych do naturalnych
- ścisłe normy zagęszczenia w kurnikach i innych budynkach hodowlanych określone normy temperatury, wilgotności oraz hałasu
- zasady odchowu zgodne z wiekiem, gatunkiem ptaków i normami Unii Europejskiej
- swobodny dostęp do paszy i wody o zdatności do picia odpowiadającej tej dla człowieka
- urządzenia pracujące w budynkach hodowlanych muszą być wyciszone
- tucz prowadzony pod nadzorem lekarza weterynarii
- badania na obecność niedozwolonych substancji (antybiotyki, hormony, stymulatory wzrostu) w kilku momentach produkcji (podczas tuczu, pod koniec tuczu, przy przyjmowaniu do zakładu uboju)
- bezstresowy transport do ubojni z określonymi normami przestrzeni, czasem przejazdu i długością trasy
- ubój, rozbiór i magazynowanie w ściśle określonych warunkach
- pakowanie drobiu w ochronnej atmosferze (pakowanie MAP), gwarantujące • nieobecność szkodliwych drobnoustrojów podczas procesu i wysoką świeżość
- ścisłe zasady dotyczące sprzedaży i terminu ważności
- opis na opakowaniu, pozwalający na pełną identyfikację produktu – pozwala sprawdzić z jakiego stada pochodził kupowany drób
- nawet najmniejsze odstępstwa dyskwalifikują bezpowrotnie ostateczny produkt i pozbawiają go znaku QAFP.
