Na czym polega segmentacja rynku drobiu?

Obecnie w Polsce o tym, jaki drób trafia do konsumentów decydują polskie przepisy prawne oraz normy unijne. Zapewniają one minimalne wymagania, które muszą spełniać hodowcy, producenci oraz dystrybutorzy, by ich produkty były bezpieczne do spożycia i zgodne ze standardami jakości. Oprócz tego przepisy unijne wprowadzają kategorię produktów ekologicznych (Reg. 889/2008), która odnosi się także do drobiu i zapewnia określone wytyczne co do tego, jakie towary spożywcze można sprzedawać jako żywność ekologiczną. Normy unijne określają także warunki, które muszą spełniać kurczaki z chowu ekstensywnego i tzw. wolnego wybiegu. Dodatkową pomocą dla konsumentów są uznane przez rząd oficjalne certyfikaty jakości, takie jak np. system QAFP.

Obecny system, pomiędzy regulacjami a ograniczoną, dobrowolną certyfikacją, zostawia jednak sporą lukę z punktu widzenia zarówno producenta, jak i konsumenta. Poza obowiązkowym znakowaniem, obejmującym producenci i inne podmioty wprowadzające produkt do obrotu, jak na przykład sieci handlowe, stosują znakowanie indywidualne, które przy braku oznaczenia kategorii może łatwo wprowadzać w błąd konsumentów. Dobór grafiki czy nazewnictwa może łatwo zasugerować, że np. kurczak pochodzi z chowu wolnowybiegowego, czy że spełnia normy drobiu ekologicznego. Tymczasem w opakowaniu kryją się produkty pochodzące od zwykłych, przemysłowo hodowanych brojlerów. Zunifikowany system segmentacji rynku zapewnia kontrolę także nad tego typu sztuczkami marketingowymi.

Dodatkowo w większości przypadków drób kupowany luzem nie posiada jasnych informacji, skąd pochodzi kupowany produkt i jakim wymogom hodowli podlegał.

Jak segmentacja rynku odpowiedziałaby na obawy i potrzeby konsumentów?

Wyniki badania TNS Polska dla KRD-IG wyraźnie wskazują, że pośród konsumentów istnieje potrzeba precyzyjnej wiedzy na temat pochodzenia mięsa, jego bezpieczeństwa oraz tego jak, jest przechowywane. Jednocześnie konsumenci pokładają zaufanie w drobiu kupowanym ze sprawdzonych według nich źródeł – wynika to z braku pewności co do oferty, którą obecnie znajdują w sklepach. Poprawna segmentacja rynku pozwoliłaby wskazać ze stuprocentową precyzją, które produkty spełniają normy dostosowane do potrzeb indywidualnego klienta. Dostarczyłaby także precyzyjnych informacji o pochodzeniu i chowie kupowanego drobiu, dzięki którym konsument mógłby pokładać zaufanie w towarach znakowanych według szeroko znanych i szczegółowo opisanych standardów certyfikacji.

Podstawą jest więc zapewnienie konsumentom świadomości tego, co kupują – a przez to ułatwienie im wyboru. Segmentacja rynku rozwieje także wątplwości co do zdrowotnego bezpieczeństwa spożycia drobiu, oferując wyraźnią gwarancję szczegółowej kontroli weterynaryjnej i braku substancji takich, jak hormony czy antybiotyki.

Co zapewni konsumentom segmentacja?

• Gwarancję pochodzenia drobiu, potwierdzoną przez odpowiednie znakowanie zgodnie z zasadą „od pola do stołu”
• Gwarancję przynależności do wolniej rosnących ras, od których pochodzi drób klasy premium
• Gwarancje co do jakości i składu paszy, którą karmiono drób
• Gwarancję bezpieczeństwa i braku zagrożeń chorobami lub substancjami zakazanymi, takimi jak hormony czy antybiotyki
• Gwarancję rzetelnej, obiektywnej i zewnętrznej w stosunku do producenta kontroli procesu produkcji
• Gwarancje świeżosci zapewnianej przez odpowiadające normom hermetyczności i przechowywania opakowanie

Jak wygląda wzorcowa segmentacja rynku drobiu?

Za wzorzec segmentacji rynku drobiowego, do którego odnosi się także w swoich działaniach KRD-IG, można uznać Francję. To państwo jest jednym z większych producentów drobiu w Unii Europejskiej i zaproponowało bardzo wyraźny podział swojego rynku pod kątem standardów, z ściśle określonymi cechami kwalifikującymi mięso do każdego z segmentów.

Podział certyfikowanego mięsa drobiowego we Francji prezentuje się następująco: