Kraje trzecie
Światowa produkcja drobiu w roku 2019 wyniosła według szacunków niemal 100 mln ton. Liderem na globalnych rynkach pozostają Stany Zjednoczone z produkcją na poziomie 19,5 mln ton. Na drugim miejscu uplasował się najbardziej dynamicznie rozwijający się w tym sektorze rynek brazylijski, który wyprodukował około 16,6 mln ton. Na trzecim miejscu znalazła się Unia Europejska z produkcją na poziomie 12,5 mln ton, największą część stanowi tu polski drób.
Poniżej prezentujemy raport przedstawiający kluczowe kierunki eksportowe dla polskiego drobiu do krajów trzecich
Chiny
Rynek chiński jest obecnie jednym z najbardziej perspektywicznych dla polskiego eksportu drobiu. Wolumen wywozu do Chin wynosi 7,4 tys. ton i stale rośnie. Do Chin sprowadza się przede wszystkim mrożone elementy, które w Europie cieszą się znacznie mniejszą popularnością – skrzydełka i nóżki kurczęce
Eksperci z China Meat Association oceniają, że zapotrzebowanie Chin na mięso drobiowe wzrośnie w ciągu najbliższych trzech do pięciu lat. Potencjał rynkowy jest ogromny. Spożycie mięsa drobiowego na jednego mieszkańca jest wciąż niższe niż średnie spożycie drobiu na osobę na świecie. Wraz z ciągłym podnoszeniem poziomu życia Chińczyków, popyt na białko zwierzęce będzie wzrastał.
Szansą zwiększenia potencjału sprzedażowego kurczaka w Chinach jest e-commerce i wzrost dostępności mięsa kurczęcego w dystrybucji – co jest możliwe po uszczelnieniu łańcucha chłodniczego, który na prowincji chińskiej pozostawia wiele do życzenia, nie zapewniając bezpieczeństwa mikrobiologicznego transportowanemu i przechowywanemu mięsu.
Japonia
Konsumpcja mięsa w Japonii jest wciąż niemal dwukrotnie niższa w porównaniu do krajów OECD. Biorąc pod uwagę jednak fakt, że w poprzednich epokach Japonia była krajem de facto wegetariańskim , w którym spożywano jedynie warzywa i owoce morza, japońscy konsumenci gwałtowanie doganiają światowe tendencje.
Zgodnie z danymi Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (ang. Ministry of Internal Affairs and Communications) konsumpcja drobiu w ostatnich 15 latach stabilnie wzrastała, w sumie wzrost wyniósł 64% – z 3,49kg na osobę w 2003 roku do 5,73 kg na osobę w roku 2018.
Coraz mniejsze znaczenie mają dwa podstawowe czynniki decydujące o diecie na bazie roślin – niedostatek ziemi uprawnej, która musiała być przeznaczana pod uprawę roślin, a nie na hodowlę zwierząt, praz propagowanie wstrzemięźliwości od mięsa przez 2 religie narodowe- buddyzm i shintoizm.
W 2018 roku zaobserwowaliśmy wzrost produkcji drobiu w Japonii na poziomie 2% i wyniosła 1 720 000 ton. Przewiduje się, że japońska produkcja mięsa drobiowego utrzyma stały wzrost w 2019 i 2020 r. dzięki poprawie wydajności w wyniku konsolidacji branży. Uzyskane oszczędności, powinny obniżyć ceny hurtowe.
RPA
Lokalna produkcja drobiu w RPA pozostaje w tyle za produkcją światową jeśli chodzi o efektywność. Od lat jest subsydiowana przez rząd i chroniona agresywną polityką celną, może więc pozwolić sobie na brak konkurencyjności, produktywności, niedoinwestowanie i przerost zatrudnienia.50
Produkcja mięsa białego w Republice Południowej Afryki wzrosła w ostatnich latach dwukrotnie: z 869 000 ton w 2001 r. do 1 704 000 ton w 2016 r.
Południowoafrykański przemysł drobiarski stoi w obliczu szeregu istotnych wyzwań, które w chwili obecnej obniżają jego konkurencyjność i potencjał wzrostu. Głównymi wyzwaniami związanymi z branżą są rosnące koszty paszy, penetracja importu, rosnące taryfy energii elektrycznej i dostęp do niezawodnych dostaw, wahań kursów walutowych oraz dostępu do finansowania i rynków (DTI, 2017)
Spośród państw UE na chwilę obecną do eksportu na rynek RPA dopuszczone są: Dania, Niemcy, Irlandia, Holandia, Hiszpania i Polska. Polska w chwili obecnej jest największym unijnym eksporterem drobiu na rynek RPA.
Singapur
Zróżnicowane grupy etniczne i kultury w Singapurze odgrywają kluczową rolę w definiowaniu konsumentów mięsa.
Wg danych przedstawionych przez Komisję Europejską drób jest najpopularniejszym mięsem w Singapurze, stanowiąc około połowy całkowitego spożytego mięsa.
W 2018 r. skonsumowano prawie 200 000 ton przy jednoczesnym wzroście konsumpcji o 3,1% rocznie w okresie 2013-18.
