Kontakt

Bezpieczna produkcja

Polityka zrównoważonego rozwoju Unii Europejskiej opiera się przede wszystkim na zasadzie „od pola do stołu”. Oznacza to stały monitoring procesu produkcji żywności na każdym jego etapie. Kluczowe znaczenie ma w tym przypadku zasada identyfikowalności (traceability) produktów spożywczych, w tym mięsa drobiowego. Każdy unijny producent musi zapewnić informacje o swoich dostawcach oraz o odbiorcach produktu czy surowca. Pełne zdefiniowanie wszystkich następujących po sobie ogniw łańcucha produkcji jest podstawowym wymaganiem prawnym UE, określanym także jako zasada one-step-backward, one-step-forward. Konsument powinien pewność, że można prześledzić pochodzenie produktu z absolutną dokładnością. Zasada ta obowiązuje także w przypadku hodowli zwierząt. Dostosowywanie się europejskich producentów żywności do zasady „od pola do stołu” oraz wspólna odpowiedzialność osób uczestniczących w łańcuchy produkcyjnym gwarantują najwyższe bezpieczeństwo, jak również jakość nieporównywalną z produktami podlegającymi mniej restrykcyjnym procesom kontroli.

Polityka zrównoważonego rozwoju Unii Europejskiej opiera się przede wszystkim na zasadzie „od pola do stołu”. Oznacza to stały monitoring procesu produkcji żywności na każdym jego etapie. Kluczowe znaczenie ma w tym przypadku zasada identyfikowalności (traceability) produktów spożywczych, w tym mięsa drobiowego. Każdy unijny producent musi zapewnić informacje o swoich dostawcach oraz o odbiorcach produktu czy surowca. Pełne zdefiniowanie wszystkich następujących po sobie ogniw łańcucha produkcji jest podstawowym wymaganiem prawnym UE, określanym także jako zasada one-step-backward, one-step-forward. Konsument powinien pewność, że można prześledzić pochodzenie produktu z absolutną dokładnością. Zasada ta obowiązuje także w przypadku hodowli zwierząt. Dostosowywanie się europejskich producentów żywności do zasady „od pola do stołu” oraz wspólna odpowiedzialność osób uczestniczących w łańcuchy produkcyjnym gwarantują najwyższe bezpieczeństwo, jak również jakość nieporównywalną z produktami podlegającymi mniej restrykcyjnym procesom kontroli.

Systemy bezpieczeństwa żywności

Podawanie hormonów wzrostu drobiowi jest prawnie zakazane na terenie Unii Europejskiej od 1996 roku i surowo karane. Dodatkowo naukowo wykazano, że procedura taka jest nieskuteczna – metabolizm ptaków i proces ich dorastania jest zbyt skomplikowany, by stymulować go z sukcesem takimi metodami. Jest też niemożliwa z punktu widzenia logistyki. Na fermach hodowlanych często chowa się tysiące kurcząt. Żeby hormony, jako substancja białkowa, zostały przyjęte przez organizm, potrzeba zastrzyków. Powtarzanie tego na każdym egzemplarzu w hodowli przyniosło by więcej strat niż zysków. Prawdą jest natomiast, że obecnie w branży hoduje się tzw. rasy szybkorosnące, na przykład popularne brojlery. Ich właściwości nie biorą się jednak z podawania zewnętrznych środków, ale osiągnięto je w wyniku selekcji ras i krzyżowania. Duże znaczenie mają też mieszanki paszowe, które obecnie przygotowuje się pod różne potrzeby wzrostu zwierzęcia. Ważna jest też długość trwania chowu. Dzięki temu na rynku dostępne są tusze i elementy różnych rozmiarów, dostosowane do różnych potrzeb konsumentów.

Bezpieczne pakowanie

Dodatkowym gwarantem jakości mięsa drobiowego jest także stosowanie odpowiednich systemów pakowania. Pakowany drób to przede wszystkim pewność co do świeżości towaru, ale także wyraźnie znakowanie – pozwalające prześledzić drogę produkcyjną każdego kupowanego produktu. Pakowane mięso daje więc stuprocentową pewność, że dotrzymano wszelkich standardów produkcji i jej kontroli wymaganych prawem. W przypadku mięsa stosowane są różne dopuszczalne metody pakowania pozwalające na zachowanie świeżości i bezpieczeństwa. W produkcji drobiu rekomendowanymi systemami (wymaganymi między innymi do uzyskana certyfikacji jakości, na przykład certyfikatu QAFP) są przede wszystkim MAP oraz tak zwane pakowanie próżniowe.

Pakowanie MAP przebiega ono w kontrolowanej temperaturze około 4° C, co ogranicza rozwój drobnoustrojów i korzystnie wpływa na jakość mięsa oraz termin przydatności do spożycia. Sam proces konserwacji żywności metodą MAP polega na wypełnieniu opakowania mieszanką gazów różniącą się proporcjami od normalnego składu powietrza. Zawiera ona zmniejszoną ilość tlenu oraz zwiększoną zawartość azotu i dwutlenku węgla. Dwutlenek węgla i azot utrzymują mięso w świeżości. Z kolei tlen pozwala na zachowanie właściwej barwy oraz utrzymuje proces oddychania. Właśnie dlatego drób pakowany w systemie MAP zachowuje właściwy wygląd, kolor, teksturę oraz smak. Podobne właściwości można uniknąć przy stosowaniu bardzo popularnego pakowania próżniowego. W tym procesie odsysa się z opakowania powietrze, co gwarantuje sterylność i pomaga wydłużyć okres przechowywania produktu.

Ważną zaletą pakowanego mięsa jest także etykieta. Musi zawierać konkretny zestaw informacji dla konsumenta. Uregulowano to jednolicie dla całej Unii Europejskiej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 roku w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności.

Etykieta zawiera następujące informacje:

  • klasa jakości handlowej (A lub B)
  • stan termiczny
  • numer partii (pozwalający prześledzić historię • produktu w systemie dostępnym dystrybutorom),
  • termin przydatności do spożycia,
  • dokładnie określone warunki przechowywania,
  • Masa netto
  • specjalne warunki użycia (zalecenie dotyczące przygotowania)
  • kraj pochodzenia: miejsce chowu/miejsce uboju
  • sposób zapakowania produktu
  • weterynaryjny numer identyfikacyjny (gwarancja nadzoru inspekcji weterynaryjnej nad procesem chowu i produkcji)
  • dane producenta lub dystrybutora
  • substancje powodujące alergie lub reakcje nietolerancji
  • wartość odżywcza